Brand New

Me!


Time flies when you're having fun. Het einde begint in zicht te komen en ineens voelt het dubbel. Tuurlijk wil ik al mijn lieve vriendjes, vriendinnetjes & mijn familie weer om me heen hebben en echt ik heb het ook echt nodig. Maar ey ik laat wel Kenia achter(Mehh). En ook daar baal ik van.
Maar goed Dolle Donderdag! Kent u dolle donderdag? We gingen naar een feestje, modeshow van rijke muzungu's die in Kenia wonen. Mies had d'r dag niet toen, maar gelukkig had ze 3 blijde studenten die haar wel eens even op konden vrolijken. Na de rijke muzungu party zijn we naar de Rooftop gegaan om ons eigen feestje maar eens te bouwen.
Na wat drankjes en heel veel dansjes was Mies weer zichzelf.... Gelukkig! en hebben we het feestje maar goed afgesloten door in Panda's het zwembad onveilig te maken 's nachts.

Maandag 7.7.14 was het Saba Saba.
Dat klinkt misschien als een lekker drankje maar helaas. Politiek gedoe: stenen gooien, vuur maken en corrupte politie die schieten. We doen er misschien een beetje luchtig over maar we mochten niet voor niks de compound niet af. Al was dat niet heeeeel erg op maandag na een weekend. Toevallig scheen de zon en konden we heerlijk heel de dag bij het zwembad hangen.

Minder leuk was de crematie van Liam. Uit respect voor Millecent (onze Keniaanse coach) zijn we met heel de groep studenten naar de crematie geweest. Maar het was heftig en dat is het in Nederland al natuurlijk maar hier ging het op een manier die eigenlijk niemand gewend was zelfs de Kenianen niet.

Gelukkig was de kerk vorige week zondag wel heel erg leuk. De bedoeling was dat we naar een Hindoe Tempel gingen maar we waren off course te laat voor de dienst. Geen probleem, & Kim allang blij, we gingen naar de kerk. En ik snap dat mensen er hier blij van worden. Zingen, dansen, klappen en high 5's uitdelen aan iedereen die bij je in de buurt staat. Ja, ik ging met een blij gevoel weg daar.

Hmm... ik was wel degene die dacht Masai Markt ach joh daar ga ik echt niet veel kopen wat moet je er allemaal mee joh die souveniers. Uhm tot dat je zelf in Kenia bent. En je er ondertussen al 4x bent geweest! & je niet meer weet wat je hebt gekocht en al helemaal niet meer waarom.

18 juli mee met Anouck op schoolreis! Schoolreis in Kenia? Ja,... wij stonden er ook van te kijken. Met de babyklassen van Victoryschool (110 kids) zijn we naar Kisumu Museum geweest. Zijn ze nog echt te jong voor als je het mij vraagt maar ook voor ons was het een leuk tripje. We zagen namelijk echte krokodillen, schildpadden en slangen. Heel veel slangen... wel achter glas gelukkig. Ja, hier weet je het nooit he. Die krokodil lag namelijk achter een schraal hekje. En ik stond misschien iets te dichtbij omdat ik niet geloofde dat hij echt was toen er een meneer mij een klein stukje naar achter trok. Na de slangen kwam het foto gedeelte en moesten er 110 kids allemaal apart op de foto worden gezet dus Anouck en ik hadden ons maar onder een boom gepland in de schaduw maar hey we waren bijna de enige blanken in Kisumu Museum en iedereen was in een goede bui dus ja hoor we werden omgetoverd tot een soort attractie en zijn we 100 keer op de foto geweest met kinderen, leraren en random kids daar. Vermoeiend, maar wel lachwekkend. Ondertussen kregen we onze lunch: een bord vol met rijst, soep, kip en een enorme aardappel. En 1 van de teachers vond het een goed idee om een foto te maken. Want voor ons was het zeker heel bijzonder dat we kip aten met onze handen. We lieten haar maar in die gedachte en gingen braaf op de foto. Alweer!

19 juli toch die beruchte Monkey Rock waar ik al bijna 3 maanden tegen op keek. Letterlijk en figuurlijk! Maar na lang twijfelen ben ik toch maar mee gegaan. Wel zonder onze buddy's Anouck en Nicky. Pris met hoogtevrees en Kim met astma en Mark, Lauri, Iris, Do & Mies en onze gids Francis. We begonnen met frisse moed maar al snel was ik toch flink buiten adem. Jaaa ik weet, ik heb al 2 jaar niet intensief gesport. Het is mijn eigen schuld dat ik pijnlijke longen had. Hijgend en puffend op te krappe Allstars van Kim ( omdat die van mij het never nooit niet gingen redden ) gingen we naar boven. Chillen op wat random stenen en een riviertje en na heel lang lopen (5 uur) eindelijk bij die steen die ze de monkey rock hebben genoemd. En inderdaad je vergeet heel snel de pijn als je het uitzicht ziet en kan genieten van de oneindige view. En dan die zelfde rit naar beneden natuurlijk! Pris is niks gewend dus werd wakker met pijn in mijn hele lijf. Maar ik ben zo trots dat wij en vooral ik dit heb gedaan haha. Weer eentje die we kunnen afstrepen.

Alweer m'n een na laatste verslag. Morgen begint m'n laatste stage weekje op Arya en wat zal ik 1 kindje in het bijzonder gaan missen zeg.
Vrijdag gaan we naar Rangala. Afscheid nemen van de zusters, de buurtjes en alle lieve kindjes daar.
Zaterdag koffers inpakken en hopelijk nog wat laatste zonnestralen meepakken. Zondag gaan we richting Hells gate, volgende dag Nairobi en dan dinsdag onze eindbestemming: Nederland (Rilland)

Dus lieve mensen tot (heel) snel.

Liefs,
Pris